Emil Cioran
Zeszyty 1957–1972
Zeszytów pierwotnie miaÅ‚o nie być. A mówiÄ… one o tym, że i autora z powodzeniem mogÅ‚o nie być. Odnalezione po Å›mierci Emila Ciorana (1911-1995) rÄ™cznie zapisane zeszyty zawieraÅ‚y adnotacjÄ™ “zniszczyć”. Nie byÅ‚y przeznaczone do druku, ukazaÅ‚y siÄ™ wiÄ™c wbrew woli autora, za to w interesie Å›wiatowej kultury intelektualnej. Jest to rodzaj dziennika, ale rejestrujÄ…cy wydarzenia na równi z myÅ›lami do ewentualnego użycia w nowej książce. MyÅ›li te, nawet jeÅ›li ogólne, przylegajÄ… Å›ciÅ›le do czegoÅ› szczególnego: do życia ich autora. Wspólnym mianownikiem jest prosta konstatacja: urodziÅ‚em siÄ™ i od tej chwili umieram. Å»ycia wiecznego nie ma, życie doczesne jest peÅ‚ne udrÄ™k, wiÄ™c po co w ogóle to “ciÄ…gnąć”? Po co w ogóle byÅ‚o siÄ™ rodzić? A jednak “ciÄ…gnie siÄ™ jakoÅ›”. Ten zwrot przewijajÄ…cy siÄ™ przez zapiski Ciorana wyraża caÅ‚y ich dramat i caÅ‚e napiÄ™cie. Dlaczego, po co trzymam siÄ™ życia wbrew wszelkiej logice? Dlaczego tak je kocham? Oto sedno zeszytów zapeÅ‚nianych co dnia przez autora drÄ™czonego myÅ›lÄ… o zbÄ™dnoÅ›ci wÅ‚asnych narodzin. MyÅ›lÄ… starÄ… jak caÅ‚a ludzka myÅ›l i nowÄ… jak każde nowe ludzkie Å›wiadome istnienie. Wokół tej podstawowej kwestii obudowaÅ‚y siÄ™ w Zeszytach drugorzÄ™dne tematy, dla czytelnika, nawet po półwieczu, nadal interesujÄ…ce. Zapiski nieprzeznaczone do druku pozwalajÄ… podglÄ…dać autora w jego codziennym myÅ›leniu o Å›wiecie i ludziach, poznać jego opinie o ówczesnym życiu elit intelektualnych, w którym Cioran mimo caÅ‚ej swojej mizantropii uczestniczyÅ‚: Ionesco, Marcel, Beckett, Eliade, literacki Paryż lat 60. XX wieku… Możliwe, że ten tom okaże siÄ™ akurat najtrwalszym, bo najbardziej szczerym i niepowtarzalnym, choć niezamierzonym dzieÅ‚em Ciorana.
Wydawnictwo Aletheia
tytuł oryginału: Cahiers 1957–1972
ISBN: 978-83-62858-91-0
rok wydania: 2016
przełożył: Ireneusz Kania
format: 145×210 mm
oprawa broszurowa
976 stron
nasza cena: 76,40 zł
cena detaliczna: 98,00 zł